ఓ వంది మంది జూనియర్ ఆర్టిస్టుల  అరుపులతో అక్కడున్న పెద్ద గది నిండి వుంది, నా అసిస్టెంట్స్‌కి సూచనలిస్తూ లైట్స్‌మెన్‌ని తొందరపెడుతూ పని చేయిస్తున్నాను. ఓ ఇరువై నిమిషాలకల్లా నేను అనుకున్న పనులన్ని పూర్తి అయ్యాయి.  అనుకొన్న ప్రదేశాలలో లైట్స్, కటర్స్, గ్రిడ్‌క్లాత్స్ అన్ని సక్రమంగానే ఏర్పాటు చేశారు అసిస్టెంట్స్. మళ్ళీ ఒక సారి అన్ని చెక్ చేసి " షాట్ " రెడీ అని అరిచాను.
    నా అరుపులకు  కెమెరా వెనుక కూర్చొని వున్న మా కెమెరామెన్  నావైపు చూస్తూ " ఊ..ఊ.. పవన్‌మల్హోత్రా రావాలి " అన్నాడు.  పక్కనున్న మరో గదిలో పవన్‌కి తెలుగు డైలాగ్స్ చదివి వినిపిస్తున్నాడు అసోసియేట్ డైరెక్టర్. అవి వింటూ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నాడు ఆయన. ఎలాగు ఓ పదినిమిషాలు సమయం పడుతుంది అనుకొని మా కెమెరామెన్ పక్కన నిల్చున్నాను. ఇంతలో నా వెనుక నుండి...
 " మాస్  అని మగాళ్ళను అంటారు కదా.. మరి ఆడాళ్ళను ఏమని అంటారు "  ప్రశ్న వచ్చింది
 ఎవరా అనుకుంటూ తల తిప్పి చూస్తే మా వెనుకే హీరోయిన్ చార్మీ నిల్చొని అడుగుతున్నది, నా పక్కన నిల్చోని వున్న ఒకరిద్దరు అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్స్, ఇక మా కెమెరా అసిస్టెంట్స్‌కి ఏమి చెప్పాలో అర్థం కాక ఒకరి మొకాలు ఒకరు చూసుకుంటున్నారు. వారి నుండి ఏ సమాదానం రాకపోవడంతో నా వైపు చూసింది చార్మి.

  మొదట నాకు తను ఏం అడుగుతున్నదో అర్థం కాలేదు.. మళ్ళీ తనే  " మగాళ్ళు కథానయుకుడుగా చేసే సినిమాలకు  ’మాస్ ’అని టైటిల్ పెడితే..! మరి హీరోయిన్ ప్రధాన పాత్ర వహించే సినిమాకు అంటే నేనే మేయిన్ రోల్ చేసే సినిమాకు ఆడవాళ్ళ పేరు లాగ వుండేలా ’మాసి ’ అని టైటిల్ పెట్టోచ్చా.. ఆ పదం కరెక్టనా "  అని అడిగింది. ఆమె తెలివికి వామ్మో అనుకొంటూ ఢమాల్‌న కిందపడుబోతున్న నన్ను మా కెమెరామెన్ తన చేతులు అడ్డుపెట్టి కాపాడాడు. మా వెనుకే కాస్త దూరంలో కుర్చీలో కూర్చోని వున్న డైరెక్టర్ ఏలేటి చంద్రశేఖర్‌గారు " ఏమి చెబుతారా " అని చిరునవ్వులు చిందిస్తూ మా వైపు చూస్తున్నారు. అ కాలంలో చార్మి మా సినిమాతో పాటు సమాంతరంగా  " మాస్ " సినిమాలో హీరోయిన్‌గా చేస్తున్నది. అక్కడనుండి పుట్టిన ప్రశ్నలే ఈ తిప్పలు.

  ఆ అమ్మాయి మాట్లాడుతున్న తెలుగుకి, తెలుగులో స్త్రీలింగం, పురుషలింగం వుంటాయని తెలుసుకొన్న ఙ్ఞానానికి అబ్బుర పడాలో లేక  " మాస్ " అనే పదం తెలుగు కాదమ్మ అదొక ఆంగ్ల పదం, అదీను ఆ పదం నామవాచకం లేక సర్వనామం అసలే కాదు అని తెలియని తనానికి చింతించాలో అర్థం కాలేదు, అందునా " మాస్ " పదాన్ని బావదారిద్ర్యంగా మార్చిన మన తెలుగు వారి సృజనాత్మకతకు చేతులు జోడించి జోహార్లు అర్పించాలనిపిస్తున్నది.

  నిజమే మన భారతీయులకు సృజనాత్మకత పాలు ఎక్కువే అనిపిస్తుంది ఉదాహరణకు  may i know ur name please అనే అతి సామాన్య ప్రశ్నకు may i know your good name please  అని ఒక సృజనాత్మకత జోడించారు అంత గొప్పవారు మనవాళ్ళు. లండన్, అమెరికా "నెస్ కాఫీ " వారి అంతర్జాతీయ వ్యాపార వాణిజ్య ఫిల్మ్ టి.వి లలో చూసినప్పుడు మనకు స్పష్టంగా కనపడుతుంది..may i know your name please అని. కాని మనవాళ్ళు మాత్రం good name  అన్నది మాత్రం మరీ నొక్కి వక్కాణించి అడుగుతారు.. నన్నెవరన్న అలా అడిగినప్పుడుల్లా  " వున్న పేరుకి మళ్ళీ మంచి పేరు, చెడ్డ పేరు ఎంట్రా బాబుల్లారా "  మనసులో అనుకునేవాడిని . ఏదో చెబుతూ ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయాను కదా.. వుండండి..వుండండి అక్కడికే వస్తున్నా...  అలా ఇక్కడ మన ఫిజిక్స్‌లో వున్న ఈ మాస్ పదాన్ని పట్టుకొచ్చి సినిమా రంగంలో కుదేశారు. అదీనూ చారలు చారలు పొడవు డ్రాయరు బయటకు కనపడేలా అడ్డపంచె కట్టి పసుపు లేక ఎరుపురంగు కట్ బనియన్ ఒకటి వేసి దాని పైన దానికి వ్యతిరేకమైన రంగున్న చొక్క తొడిగి, కళ్ళకు బంగారు రంగు  ఫ్రేమ్‌తొ వున్న నల్లద్దాలు పెట్టుకొని హీరోగారు చిందులేయడాన్ని మాస్ గా పిల్చుకొంటున్నారు. ఆ విషయమే వివరిస్తూ
  " మీరు టెన్తుక్లాస్ చదివారో లేదో తెలియదు గాని..... అంటే మీ 13, 14 ఏళ్ళకే హీరోయిన్ అయ్యారు కదా..! ఇక ఫిజిక్స్‌లో వున్న పదమెలా తెలుస్తుంది చెప్పు...? అసలు "మాస్"  తెలుగుపదం కాదు.. అదొక ఆంగ్ల పదం అందునా వ్యక్తులకు పేరుపెట్టే పదం కాదు. మనం ఫిజిక్స్‌లో చదువుకుంటాము ఆ పదాన్ని. మాస్ అనగా ఒక పెద్ద సమూహము లేక ఎటువంటి స్వరూపం లేని పెద్ద గుంపు, రాశి ఇలా చెప్పుకోవచ్చు. ఇక నీవంటున్న " మాసి " పదానికి అర్థం మాసిపోయినా లేక మా ఇళ్ళ వంటిళ్ళో వేడి వేడి పాత్రలు పట్టుకోవడానికి వాడుకొనే క్లాత్‌ని  " మసివాత "  అంటారు అని చెబుతూ తిరిగి అదే అర్థాన్ని ఆంగ్లంలో చెప్పాను.
  వినగానే అవునా " యాక్ " అంటూ ఎక్స్‌ప్రెషన్ పెట్టింది. 
 అయినా అది ఆ అమ్మాయి తప్పుకాదులే గాని.. మన సినిమా పెద్దల భావ దారిద్ర్యము అది.  పోనీ మీకెవరికన్న  'మాస్ ’ కి  స్త్రీలింగ పదము తెలిస్తే చెప్పండి బాబులు.


    మా కాలనీ నిండా ఎక్కువగా బ్యాచలర్స్ వుండటం మూలాన టిఫెన్ సెంటర్స్, కర్రీపాయింట్స్ పుట్టగొడుగుల్లా వెలిసాయి. అన్ని కర్రీ పాయింట్స్ దగ్గర విపరీతమైన జనాలుంటారు అయితే ఇదే విదంగా అన్ని టిఫెన్ సెంటర్స్‌కు ఉండదు వాటి వాటి రుచులను బట్టి ఒకటి రెండు టిఫెన్ సెంటర్స్‌లలో గుంపు ఎక్కువగా వుంటుంది. చాలా వరకు సాఫ్ట్‌వేర్ ఇంజనీర్స్, సినిమా పరిశ్రమలో పనిచేసే చిన్న చిన్న సాంకేతిక నిపుణులు వుండే ప్రాంతమది. కుల,మత,ప్రాంతీయాలకు అతీతంగా జనాలుంటారు.

    అలాంటిచోట రెండేళ్ళ క్రితం ఒక కుటుంబలోని వయసు మల్లిన భార్య భర్త, వారి కొడుకు కలసి తమ ఇంటి ముందున్న కాలనీ రోడ్ మీదే చిన్న తోపుడు బండితో చిన్న సైజు టిఫెన్ సెంటర్ ప్రారంభించారు. నేను మొదట్లో అంతగా వారి గురించి గమనించలేదుగాని రోజుకు రోజుకు అక్కడ గుంపు పెద్దదవడంతో నాచూపు అటువైపు మళ్లింది. తెలంగాణ ప్రాంతానికి చెందిన ఒకప్పుడు బాగానే బతికనే కుటుంబమే అయినా కాలగమనంలో చితికిన జీవితాలులాగ కనపడుతున్నారు. ఆ బండి చుట్టూ విపరీతమైన జనాలు, మంది ఎక్కువయితే టిఫిన్ అందడానికి చాలా సమయం పడుతున్నది, ఎంతా ఆలశ్యమైనా ఎదురుచూస్తున్నారేగాని పక్క టిఫెన్ సెంటర్స్ వైపు వెళ్ళట్లేదు దానికి కారణం మనింటిలో చేసినట్లుగా రుచి,శుచి వుండడంతో జనాల తాకడి ఎక్కువగా ఉంది. సహజంగానే నా కాళ్ళు కూడ అటువైపు వెళ్ళడం ప్రారంభించాయి.

    అయితే మనుషుల్లో ఉండే ఈర్ష, పోటీ తత్వంలో ఎక్కడ వెనకపడిపోతామోనన్న భయం మూలాన వారి పక్కనున్న తోటి టిఫెన్‌సెంటర్స్ వారే వీరుండే ఇంటిఓనర్‌తో కుమ్మక్కై అక్కడనుండి ఇల్లు ఖాలీ చేయించారు. విచిత్రమేమిటంటే పక్క టిఫెన్‌సెంటర్ వాళ్ళు కూడ తెలంగాణ ప్రాంతం వాళ్ళే, ఇక్కడ బతుకు భయానికి,ఈర్షకు.. కుల,మత,ప్రాంతీయభేదాలు, తమపర అంటూ తారతమ్యాలుండవు అందరిదీ బతుకు పోరాటమే. బతుకు బండిని నడపక తప్పదు కాబట్టి మరో ఐదారు ఇల్ల పక్కనే మరో ఇంటికి మారి అక్కడ టిఫెన్‌సెంటర్ తిరిగి ప్రారంభించారు. రుచి,శుచి ఎక్కడ వుంటే అక్కడికే జనాలు మూగుతారు అలా వారి కస్టమర్స్ మళ్లీ వారి వద్దకే వచ్చారు.

     నేరు తరచుగా వెళ్తుండడం వలన వారితో చనువు పెరిగింది, నాకే కాదు అక్కడికొచ్చే వారంతా వారితో ఒక కుటుంబ సభ్యుల్లా  మెలిగేవారు్. చతురోక్తులు విసురుతూ వుంటారు, తమాషా మాటలు, నవ్వులు, మరి కొందరి తమ తమ ఇంటి విషయాలుకూడ మాటల సందర్భంలో ప్రస్తావిస్తావుంటారు. అక్కడికొచ్చే బ్యాచలర్స్ అంతా రాష్ట్ర నలమూలలనుండి ఉపాధికోసం నగరానికొచ్చిన వారే, అందులో అన్ని ప్రాంతాల వారు వున్నారు, వారికే బేదాలు లేవు... ప్రాంతీయతత్వం మీద జోకులు కూడ వేస్తూ వుంటారు, " ఆంటీ తెలంగాణ దోశ వేయండి " అని ఒకరు, మరొకరు " ఆంటీ సర్కార్ పూరి వేయండి " ఇలా ఎవరికి తోచినట్లు వారు హాస్యాలాడుతూ వుంటారు. అక్కడ వంట చేసే కార్యక్రమంతా పెద్దావిడది, ఆమె వయసు 55 వుండొచ్చేమో. వచ్చిన కస్టమర్స్‌కి టిపేన్ సప్లై చేయడం, పార్శిల్స్ కట్టడం, మిగతా చురకైన పనులన్ని ఆమె కొడుకిది, ఆ కుర్రాడు డిగ్రీ చదువుతున్నాడు.  తిన్నవారి వద్ద నుండి డబ్బు వసూలు చేసే పని పెద్దావిడ భర్తకు అప్పగించారు. అంతే కాక రోడ్ నిండా టిఫెన్ తింటు నిల్చున్న జనాలని అటు ఇటు తిరిగే వాహనాలకు అడ్డు తొలిగించి పక్కకు జరపే పని కూడ ఆయనదే.

    నేను అక్కడికి వెళ్ళిన సమయంలో ఆ పెద్దావిడతో మాటలు కలిపేవాడిని. ఆవిడ మాటలు బలే చమత్కారంగా వుంటాయి. ఒకరకంగా ఆ చమత్కార మాటల కోసమే వెళ్తున్నానేమో అనిపిస్తింది నాకు. నేను నిక్కర్లు వేసుకొనే వయసులో చూసిన " మంగమ్మ గారి మనవడు " సినిమాలోని భానుమతి గారు గుర్తుకొస్తారు ఈవిడ మాటలు వింటే. ఆమె నోట సామెతలు, ఉపమానాలు చాలా సులభంగా ఆశువుగా వస్తూవుంటాయి. అవి చాలా గమ్మత్తుగా, కొత్తగా ఎప్పుడు విననవి వుంటాయి. ఒకరోజు ఉదయం జనాలు తాకిడి ఎక్కువయింది. అందరికీ టిఫిన్ సప్లై చేయడానికి కావలసిన టిఫిన పధార్థాలు లేవు, వంట తొందరగా కావడంలేదు అలాంటి సమయంలో ఆవిడ కొడుకు వెంటనే వంట చేస్తున్న వాళ్ళమ్మ వద్దకు వెళ్ళి ’నీవు తప్పుకో ’ అంటూ పూరీలు చేసే పని అందుకొన్నాడు. ’రేయ్ నడవరా నీవు, నేను చేస్తాను పదా ’ అని అరిచినా వినట్లేదు ఆమె కొడుకు. ఒకటి రెండు నిమిషాలకు తర్వాత అతను చేస్తున్న పూరీలు చూసి
 " మీ అమ్మగారే బాగా చేస్తున్నారు వంట, నీవు చేసిన పూరీలు చూడు ఎలా మాడిపోయాయి "  అన్నాను నేను
" మరదే... గాజులు లేని చేయి వంట చేస్తే గట్లనే వుంటది "  అందావిడ
చుట్టు వున్న వారు నవ్వేశారు,  బలే వున్నాయే ఆ మాటలు, ఆ భావం అనిపించింది నాకు. ఇంతలో నాపక్కునున్నవాడు అందుకొని
" గాజులే కదా ..? వంట చేస్తున్న మీ అబ్బాయి చేతులకు గాజులు వేస్తే సరిపోతుందిలేండి "  అన్నాడు.
మేమలా నవ్వుకుంటున్న సమయంలోనే.....
 కాలం చెల్లిన, రంగు వెలసిన ఒక చిన్న సైజు ’ఆకురౌడి ’ చిన్న మోటర్ బైకు వేసుకొని టిఫిన్ బండి వద్దకు వచ్చాడు. బహుశ పూర్వాకాలంలో ఒక వెలుగు వెలిగుంటాడేమో మరి..?? బండిని రోడ్డుకు అడ్డంగా పార్క్ చేసి వచ్చాడు. అది చూసిన పెద్దావిడ  
" అన్నా జర లోనకు బండి పెట్టరాదే వీధికడ్డంగా వుంది ఎవరోకరు ఏదో ఒకటి అంటారు "  అన్నది
" అరే.... మన వీధే...మనల్నెవరు అంటారు "  తిరుగు సమాధానం.
వెంటనే ఆవిడ చాలా స్పాంటినియస్‌గా...... " మనింటి దీపమే కదా అని...ముద్దాడితే మూతి కాలిపోదూ ... జరా లోపలకి జరపన్నా.."   అన్నది.
ఆ మాటతో నాలోని మనిషి ఉలిక్కిపడి..భావం అర్థమై..వస్తున్న నవ్వును ఆపుకోలేక పుసుక్కున పకపకా అని బయటకు నవ్వేశాడు. సామెత భలే వుంది నాకయితే " కేక " అనిపించింది.
వెంటనే తల తిప్పి నావైపు ఉరిమి ఉరిమి చూపులుతో చూశాడా ఆకురౌడి.
" ప్చ్..య్యా " అనుకొన్నా. ఆవిడ అంత చెప్పినా వినడే..! బాగా చదువుకున్న వాళ్ళే  ’సివిక్ సెన్స్ ’ అవగాహన వున్నాకూడ నిర్లక్ష్యదోరణి అవలింబిస్తారు..మరి ఒకప్పటి ఆకురౌడి వింటారా చెప్పండి.

About this blog

నాకే ఏమి తెలీయదు.

Followers



మాలిక: Telugu Blogs