ఆ రోజు ఆదివారం కావడంతో  7 నంబర్ జాతీయరహదారి మీద వాహనాలరద్ది పలచగా ఉంది..! సమయం మద్యాహ్నం 1:10 నిమిషాలు. ఊరి బయట ఒక ఇంటర్‌వ్యూ షూట్ చేయడం పూర్తి చేసి భోజనం చేయడం కోసం బెంగళూర్ నగరంలోకి ప్రవేశిస్తున్నది మేముంటున్న వాహనం. వాహనంలో నేను, మా డైరెక్టర్, ఆయన అసిస్టెంట్, కెమరా అసిస్టెంట్, వాహనం నడుపుతున్న డ్రైవర్ నలుగురమే వున్నాము. యలహంక ప్రాంతం దాటాక వచ్చిన ఒక బైపాస్ రోడ్ వంతెన కిందనుండి దాటుతుండగా....ఎదురుగా టాటా సఫారి లాంటి వాహనం ఓ 20 లేక 30 అడుగుల ఎత్తున  గాళ్ళొ ఎగురుతూ కనపడింది.., మొదట మాకర్థం కాలేదు..ఏదన్న సినిమా షూటింగ జరుగుతున్నదేమో అనుకొని చుట్టు పరిసర ప్రాంతాలను మా అందరి కళ్ళు వెదకసాగాయి..ఎక్కడ కూడ సినిమా షూటింగ్ జరుగుతున్న ఆనవాలు కనపడలేదు..ఇంతలో మా వాహనం కూడ ఎదురుగా గాలిలో ఎగిరివస్తున్న వాహానాన్ని క్రాస్ చేసి ముందుకెళ్తున్న సమయంలోనే గాల్లో ఎగిరిన ఆ వాహనం కింద పడుతూ దబ్బున శబ్దంతో నేలను తాకింది..ఆ తాకిడికి అదుపుతప్పి ఎడమవైపుకు పూర్తిగా వొరిగిపోయి..దాదాపుగా 50..70..అడుగుల దాక రాపిడి చేసుకుంటూ వెళ్ళి ఆగింది. అప్పుటికికాని మాకు తెలియలేదు అదొక రోడ్డ్ ప్రమాదమని..!

     అది గమనించిన మా డ్రైవర్ వెంటనే సైడ్‌కి వాహనం ఆపాడు..మాలాగే వెనుకొస్తున్న ఒకటిరెండు వాహనాలు కూడ ఆగాయి..అందరం దిగి రోడ్డ్ డివైడర్ దాటుకొని కుడివైపు రోడ్‌లోకి వెళ్ళాము అక్కడ కూడ వెళ్తున్న ఒకటి రెండు వాహనాల్లోని మనుషులు దిగారు..అందరం ప్రమాదం జరిగిన టాట సఫారి లాంటి వాహనం వద్దకు వెళ్ళాము..! కొన్ని అడుగుల మేరకు వాహనం పూర్తిగా రాపిడి చేసుకుంటూ రావడం వలన రోడ్ మీదున్న ఆ రాపిడి గుర్తుల వెంబడీ రక్తం కారి వున్నది.. ! రోడ్‌ మీద పూర్తిగా ఎడమవైపుకు వొరిగి పడివున్న వాహనంలోకి అందరం తొంగి చూడగా ఒకే ఒక మనిషి డ్రైవర్ సీట్‌లో నుండి వాహనం ఎడమ వైపుకు వొరిగి వున్నాడు..తలంతా రక్తం కట్టిన గడ్డలాగ కనపడుతున్నది. అందరం కలిసి ముందుగా వొరిగి వున్న వాహానాన్ని ఎత్తి సక్రమంగా రోడ్ మీదుంచాము. ముందరున్న అద్దాలు డ్రైవర్ సీటుకు అటు ఇటు ఉన్న డోర్ అద్దాలు కూడ పూర్తిగా ద్వంసం అయ్యి ఖాలీగా ఉన్నాయి కిటికీలు. డ్రైవర్ సీట్‌లో కూర్చోని వున్న మనిషి కాళ్ళు క్లచ్..గేర్ మీదున్నాయి మనిషి శరీరం మాత్రం పూర్తిగా ఎడమ వైపు వొరిగి డోర్‌కి తల ఆనిచ్చి వున్నది. దాదాపుగా 50 అడుగుల మేర రోడ్డ్‌ను రాసుకొంటూ రావడం మూలాన ఆ మనిషి తల ఎడమవైపుకు పడటంతో అతని ఎడమవైపు తల రాపిడికి గురయ్యి ఎడమ వైపు ముఖమంతా రక్తపు గడ్డలాగ తయారయ్యింది..అసలు అక్కడ ఏమేమి వున్నాయో కూడ అర్థం కాలేనంతగా వుంది. కుడివైపు ముఖం మాత్రం ఎటువంటి దెబ్బలు లేకుండా వున్నది. ఊపిరి వుందా లేదా అన్న అనుమానంతో దగ్గరగా వెళ్ళిచూసాము.. ఊపిరి తీస్తున్నాడు..ముక్కుపుటాలు అదురుతున్నాయి ఆ వ్యక్తికి.. వయసు 30..32  మద్యన వుండవచ్చు. అక్కడున్న మేమందరం వెంటనే సెల్‌ఫోన్స్ తీసి 108 ఫోన్ చేయడం మొదలు పెట్టాము.

  ఆ కొద్ది నిమిషాలకే ఆ రోడ్డ్ మీద వస్తున్న వాహనాల ఆగడం వలన రద్ది ఎక్కువై రోడ్డంతా బ్లాక్ కావడనారంభించింది. ఈ లోగ చాలా మంది వాహానాలను ఆపి దిగి వచ్చారు ..అందరూ తమ తమ సెల్‌ఫోన్స్‌కి పని పెట్టారు..దాదాపుగా ఓ50..60 మంది సెల్‌ఫోన్స్ మోగిస్తున్నారు అంబులెన్స్‌ల కోసం. మరి కొందరు ట్రాఫిక్ జామ్ కాకుండా వెంటనే అక్కడున్న పరిస్థితిని తమ చేతిల్లోకి తీసుకొని చక్కదిద్దుతున్నారు. కర్ణాటక రాష్ట్రంలో ..ముఖ్యంగ బెంగళూర్ చుట్టుపక్కల ప్రాంతాలలొ ప్రజలు ఇలాంటి ప్రమాదాలు లేక ఏదన్న ఉపద్రవాలు జరిగిన సమయంలో పరిస్థితిని తమ చేతుల్లోకి తీసుకొని చక్కదిద్దడం మొదలెడతారు..పోలీసుల కోసం ఎదురుచూడటం కాని.. లేక ప్రభుత్వ అధికారుల మీదగాని ఆధార పడరు..! వాటి సంబందిత అధికారులు వచ్చేంతవరకు అక్కడుండే ప్రజలే సుశిక్షిత  సైనికుల్లా పనిచేస్తారు. చాలా మంచి సాంప్రదాయముంది అక్కడ.

    అప్పటికే ఐదునిమిషాలు గడిచిపోయింది.. సమయం గడిచేకొద్ది జాతీయ రహదారి కావడంతో వాహనాల రద్దీ ఎక్కువైపోతున్నది..రోడ్డ్ ప్రమాదాన్ని చూసి కొందరు తాము వెళ్తున్న వాహనాలాపి దిగివొస్తున్నారు ఏమి జరిగిందనో..ఉద్దేశంతో ! అలా నిలిపిన వాహనాలు వలన మరి కొంత ట్రాఫిక్‌కి ఇబ్బందిగా కలుగుతున్నది. మరి కొందరు కేవలం సమాచారం తెలుసుకొని వెళ్ళిపోతున్నారు. వచ్చి చేరిన   జనంతో ఆ ప్రదేశమంతా గందరగోళగంగా వున్నది..అందరి అరుపులు కలగలిపి  గోల గోలగా ఉంది. ఇంకా రాని అంబులెన్సుల కోసం అక్కుడున్న ప్రతిఒక్కరు తమ సెల్‌ఫోన్స్‌లతో ప్రయత్నిస్తూనే వున్నారు. అవేమో ఎంతకూ రావట్లేదు.! ఈ లోపల నేను మరి కొందరం అసలు రోడ్డ్ ప్రమాదం ఎలా జరిగిందో అని చూస్తున్నాము..మరో వాహనాన్ని గుద్ది నట్లు ఎక్కడా లేదు..పోనీ ఎవరన్న వేగంగా వస్తున్న వాహనానికి అడ్డు వచ్చారా..అంటే అదీ లేదు..! మరెలా అంతెత్తు ఎగిరింది వాహనం అని చూసుకుంటూ అలా వెనక్కి ఓ 100 అడుగులు వెళ్ళాక అక్కడ కనపడింది. రోడ్‌కి వారగా వున్న ఫెన్సింగ్ వాల్ పొడుగూనా వెళ్ళి బైపాస్‌రోడ్ వంతెన ఎత్తు వరకు అడ్డుగా కట్టిన ఒక గోడ వున్నది..! ఆ గోడను గుద్దుకొన్నట్ల గుర్తుగా కనపడ్డాయి రాపిడి చారలు. అప్పుడర్థమయ్యింది..దాదాపుగా 100 కిలోమీటర్ల కంటే వేగంగా వస్తున్న వాహనం అదుపుతప్పి రోడ్డ్‌ వారగా వున్న గోడను తగిలి విపరీతమైన వేగం వలన వాహనం 30..40  అడుగుల ఎత్తు ఎగిరింటుంది అనుకున్నాము..తిరిగి ప్రమాదానికి గురయిన వాహనం వద్దకు వెళ్ళి..డ్రైవర్ సీట్‌లో గమనిస్తే డ్రైవ్ చేస్తున్న వ్యక్తి సీట్ బెల్ట్ పెట్టుకోకపోవడం వలన పైకెగిరిన ఆ ఊపుకి అతను డ్రైవర్ సీట్‌లో నుండి ఎడమవైపు ఒరిగినట్లు తెలిసిపోతున్నది..కేవలం ఒకే ఒక చిన్న నిర్లక్ష్యం.. సీట్‌బెల్ట్ ..ఉపయోగించక పోవడం వలన ఒక మనిషి ప్రాణం పోయంతగా ప్రమాదంలో చిక్కుకొని వున్నాడు.

    నాతో కూడ వచ్చిన మా డైరక్టర్ మాకు కాస్త దూరంగా నిలబడుండం చూసి.. ’ఏంటి సార్ దూరంగా వున్నారని ’ అడిగాను.. దానికాయన .." రక్తం చూస్తే నాకు కళ్ళు తిరుగుతాయి..అయినా అక్కడ మనం చేయగలిగింది ఏమీ లేదు..నిస్సహాయులమే కదా "  అన్నాడు. అవును నిజమే..  అంతమందిమి ఎన్ని ఫోన్స్ చేశామో కానొ ఒక్క అంబులెన్స్ కూడ రావట్లేదు..నేను కూడ అటు ఇటు ఆరాటంగా తిరుగుతున్నా ఏమి చేయాలో పాలుపోక. నేనే కాదు చాలా మంది పరిస్థితి కూడ అలానే వుంది..ఈ అంబులెన్స్‌స్ వచ్చేలోపల అతని ప్రాణం పోతుందేమో అని అందరి మనుసులో ఒకటే గుబులు..ఆ ఆరాటంలో అందరూ అటు ఇటు తిరుగుతున్నారు.. మరి కొందరు రోడ్డ్‌కి ఇరువైపుల దృష్టి సారిస్తున్నారు కను చూపు మేరలో ఏదన్న అంబులెన్స్ కనపడున్నదా....అని..!

   ఇంత ఆరాటంలో కూడ నేనొకటి గమనించాను.. ’ప్రమాదంలో చిక్కుకొని వున్న మనిషి ఎవరొ? ..ఎవరి తాలుకా మనిషో ఎవరికీ తెలియదు.. అంతలా ఆరాటపడుతున్నఅక్కడున్న మనుషులకు ఎవరికీ ఏమి కాడు..కనీసపు మిత్రుడు కూడ కాడు..కేవలం దారినపోయే దానయ్య ..కాని అందరూ ప్రమాదం జరిగిన ఆ మనిషి ప్రాణం నిలపాలని.. ప్రాణం పోకుండా కాపాడలని ఎంతలా తాపత్రయం పడుతున్నారో..ఎంత ఆరాటం పడుతున్నారో..వాళ్ళు అటుఇటు తిరిగే ఆ పరుగులో అర్థమవుతున్నది. మరి కొందరు ప్రమాదం జరిగిన వాహనంలో అతనికి సంబందించిన వస్తువులు కాని సమాచారం కాని దొరుకుతుందేమో అని వెతికి..చూసి..కొన్ని పేపర్ల్ కనపడగానే ఆత్రుతగా వివరాలు వెతికి కొన్ని ఫోన్ నంబర్స్ పట్టుకొని వారికి ఫోన్స్ చేయడం ఆరంభించారు. అక్కడున్న పేపర్స్ వలన అతనొక ప్రైవేట్ కంపెనీ మార్కటింగ్ మేనజరని అర్థమయ్యింది. పోనీ మనిషిని బయటకు తీసి తామే ఆసుపత్రికి తీసుకెల్లాలని ప్రయత్నించారు గాని..ఎడమ వైపునున్న డోర్ పూర్తిగ ద్వంసం అయ్యి ఇరుక్కపోయింది..ఇక స్టీరింగ్ వైపునుండి మనిషి బయటకు తేవాలంటే చాలా కష్టపడవలసి ఉంటుంది..ఆ ప్రయత్నంలో ప్రాణం పోయినా పోవచ్చు..!! అంత సాహసానికి పూనుకోలేక ఏమి చేయాలో తోచక జనాలందరు అటు ఇటు తిరుగుతున్నారు..ఎలా ఆ మనిషి ప్రాణాలు కాపాడాలో తెలీక తికమకపడుతున్నారు.

   నిజానికి అలా ఆరాట పడుతున్న మనుషులు..మామూలు పరిస్థితుల్లో మామూలు వారి వారి దినచర్యల్లో..వారి ప్రవర్తన వేరుగా వుండచ్చు..కొందరు ఆడిన మాట తప్ప వచ్చు..మరి కొందరు..తీసుకొన్న డబ్బులు లేవని చెప్పో లేక..అస్సలు ఇవ్వనే లేదనో చెప్పి ఎగ్గొట్టొచ్చు..! మరి కొందరు..బ్రతక నేర్చిన వారుండొచ్చు..! కొందరు మోసాలకు పాల్పడవచ్చు..అబద్దాలాడవచ్చు..నీవెవరో తెలీదని చెప్పొచ్చు..! ఒక్కో సమయంలో కసి..కోపం పెరిగి తగదాలలో హత్య కూడ చేసేంత తెగింపు..ఆలోచన రావచ్చు..! ఆ గుంపులో రకరకాలయిన మనుషులున్నారు..కాని...విపత్కర సమయంలో.. ఇలాంటి ప్రమాద సమయాలలో.. వారిలో ఉన్న రకరకాల ప్రవర్తనంతా మాయం అయ్యి  అతి సహజమైన మనిషిలో ఉండే " మానవత్వం " బయట పడుతున్నదే..అని అనిపించింది..నాకు. ఇక్కడ మంచిమనిషా..లేక చెడ్డవాడా అన్న భావం కాదు...కేవలం ఒక మనిషిలా స్పందించే..మనిషి..!  నిజమే కదా..మామూల పరిస్థితుల్లో వారు ఎలాంటి వారయినా కావచ్చు..ఎలా అయినా ప్రవర్తించవచ్చు...!! ఇలాంటి విపత్కర సమయంలోనే మనిషిలోని నిజమైన..సహజమైన అసలు సిసలు " మనిషి " బయటకొస్తున్నాడు.

   ఇంతలో ఇన్‌సర్ట్ చేసిన ఒక మద్యతరగతి మద్యవయస్కుడొకడు ప్రమాదం జరిగిన మనిషి తలను పట్టుకొని అటు ఇటు తిప్పుతూ చూస్తున్నాడు..నేను ఎవరా అంటూ దగ్గరకువ వెళ్ళాను..వెంటనే " గుప్పున " ఆల్కాహాల్ వాసన కొట్టింది అతని వద్ద నుండి..మనిషి సన్నగా రివటలా వున్నాడు.." ఏనప్ప ఇన్న అంబులెన్స్ బరిలిల్లా..ఏను మాడతారో..సమయక్కి యారు సిగల్లా " అంటూ వాపోతున్నాడు అతను. సెల్‌ఫోన్ తీసి నంబర్స్ నొక్కుతున్నాడు..లైన్ అందగానే అరుస్తున్నట్లుగా మాట్లాడుతున్నాడు. ." బేగ బన్రీ జీవ ఇన్న ఇదియే " చెబుతున్నాడు..ఫోన్ పెట్టయగానే వాచి చూసుకుంటున్నాడు..అటు ఇటు ఆరాటంగా తిరుగుతున్నాడు..మనిషేమొ బాగా తాగున్నాడు.. కాని కంట్రోల్‌లోనే వున్నాడు. " అయ్యో పాప..జీవ ఇన్న ఇదియప్పా..ఇవనేను యారు బర్తానే ఇల్లా..! సాయితానే ఏనో.." భయపడుతున్నాడు.. వాహనం చుట్టూ అటు ఇటు తిరుగుతున్నాడు..నుదిటికేసి చేత్తో కొట్టుకొంటున్నాడు..చివరకు రోడ్డ్ పక్కనున్న పిట్టగోడ మీద కూర్చున్నాడు..కొందరు దగ్గరికెళ్ళి.." మీ బందువా " అని అడిగారు..
 " ఊహా " తలూపాడు..
" మీ స్నేహితుడా "
" ఊహా..ఏమి కాడండి..మీలాగే నేను వచ్చాను " అన్నాడు..
మనిషేమో ఫుల్‌గా తాగున్నాడు.. అంత మైకంలో కూడ మరో సాటి మనిషి ప్రమాదంలో చిక్కుకొని ప్రాణం కోసం కొట్టిమిట్టులాడుతుంటే ఎలాగైనా సరే కాపాడాలని ఆరాట పడుతున్నాడు..తపన పడుతున్నాడు. ఆ మనిషిని చూస్తే నాకాశ్చర్యం వేసింది..! ఈ మనిషి తన ఇంటి వద్ద తాగిన మైకంలో తన పెళ్ళాన్ని కొట్టొచ్చు లేదా తిట్టొచ్చు..అది ఏదయినా... కాని..ఇక్కడ మాత్రం..ఇలాంటి విపత్కర స్థితిలో అసలు సిసలయినా " మానవత్వమున్న మనిషి "  లాగ ప్రవర్తిస్తున్నాడు.

   ప్రమాదం జరిగిన 20  నిమిషాలకు ఒక ప్రైవేట్ ఆస్పత్రి అంబులెన్స్ వచ్చింది..రాగానే స్టీరింగ్ వైపునున్న డోర్‌ తెరచి ఎడమ వైపు పూర్తిగా ద్వంసం కావడం మూలాన..తెరవడానికి వీలు కుదరకపోవడంతో.. డోర్‌కి ఆనుకొని మనిషిని స్టీరింగ్ వైపుకు తిప్పి దించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు..! ఆ మనిషి అటు ఇటు తిప్పేలోపల ఎక్కడ ప్రాణం పోతుందో అని నేను..నాలాగే మరికొందమంది ఊపిరిబిగపట్టి చూస్తున్నాము.  మనిషి శరీరం కుడి వైపునున్న డొర్‌నుండి బయటకొచ్చింది కాని అతని కాళ్ళు మాత్రం క్లచ్ వద్ద ఇరుక్కపోయి మనిషి బయటకు రావట్లేదు..! అతని కాళ్ళు పూర్తిగా మెలితిరిగి ఉన్నాయి. పరిస్థితి అర్థమయిన నేను వాహనం వెనుకనుండి తిరిగి కుడివైపుకు వెళ్తున్న సమయంలో అంబులెన్స్ కాంపోండర్...ఎదురొచ్చి.." సరి యారొ ఒబ్బరు అత్తిరి సర్ " అంటూ నన్ను వెనుక డోర్ తీసి ఎక్కించాడు.  ఆ గందరగోళ వాతావరణంలో నాకు తెలీకుండానే లోపలి వెళ్ళి..ముందు సీట్ వైపుకు వొరిగి క్లచ్‌ల వద్ద ఇరుక్కున్న కాళ్ళను తప్పించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను.. "ఊహ" ఒక్క అంగుళం కూడ కదలట్లేదు..రెండు మెలికలు తిరిగున్నాయి..అదీను కాక వాటిని తాకినప్పుడు అవి " ఇనుప మొద్దుల్లా " వున్నాయి..ప్రాణం ఉందా పోయిందా..నాకర్థం కాక ఆ మనిషి వైపు చూశాను..’ఊపిరి ’ తీస్తూనే వున్నాడు. మరెంటీ కాళ్ళు అలా బిగుసుకుపోయాయి.." ఓహ్..మనిషి స్పృహలో లేడు కదా..? అందుకే ఇనుప మొద్దుల్లా ఉన్నాయి కాళ్ళు "  అంతటి గోలలో కూడ ఆ విషయం స్పష్టమయింది నాకు.  అలా అని గట్టిగా లాగ కూడదు..లాగితే ఎక్కడ అతని ప్రాణాలు పోతాయో అన్న భయం ఒక్కటి లోపల..కాసేపటి ప్రయత్నం అయ్యాక ఇరుక్కున్న కాళ్ళు వచ్చేశాయి. క్షణాల్లో అంబులెన్స్ అతన్ని తీసుకొని మాయం అయ్యాయి.

   భోజనానికి హోటల్‌కి వెళ్ళాము కాని..ఎవరికీ భోజనం సహించట్లేదు..! మా డైరెక్టర్ గారి అసిస్టెంట్ మాత్రం కేవలం జ్యూస్ తీసుకొన్నాడు..అతనికి పదే పదే ఆ రక్తపు మడుగులు..గుర్తుకొస్తున్నాయి. తర్వాత మా పనిలో పడి రోడ్డ్ ప్రమాదం సంగతి తాత్కాలికంగా మరిచిపోయినా..సాయింత్రం 6 గంటలు దాటాక.." ప్రమాదంలో గాయపడిన మనిషి చనిపోయారంటు " మా ఫోన్స్‌కి మెస్సేజస్ వచ్చాయి. 108 కి..అతని తాలుకా మనుషుల కోసం మేము చేసిన ఫోన్‌కాల్స్ వలన మా ఫోన్ నంబర్స్ అన్ని గుర్తుపెట్టుకొని ప్రతి ఒక్కరికి మెస్సేజస్ పంపినట్లున్నారు.  కేవలం సీట్ సేఫ్టీ బెల్ట్ వాడకపోవడం వలన ఒక జీవితమే..కోల్పోవలసి వచ్చింది.. ’మనిషి బ్రతికుంటే బాగుండు ’ నాలో నేను అనుకొంటూ ఒక నిట్టూర్పుడిచాను.

1 comments:

ayyo papam ... May his soul RIP ....

About this blog

నాకే ఏమి తెలీయదు.

Followers



మాలిక: Telugu Blogs